Ook uit water kan warmte worden gehaald. Men onderscheidt verschillende vormen van thermische energie uit water: uit oppervlaktewater, uit afvalwater (ook riothermie) en uit drinkwater. Ze vormen samen het trio TEO, TEA & TED.
De potentie van deze energiebronnen wordt overschat. In Nederland zou 40% van de bebouwde omgeving warmte kunnen krijgen via thermische energie uit oppervlaktewater (TEO), stellen onderzoeksbureaus CE Delft en Deltares. Dat mag in theorie kunnen, maar zij rekenen ook met afstanden tot het water van soms vele kilometers. Dat geeft hogere kosten en meer overlast in vergelijking met lucht-water warmtepompen en andere oplossingen. Als je warmte goedkoper uit de lucht kunt halen en daarvoor veel minder leidingen nodig hebt, waarom zou je het dan uit het water halen?
Economisch is TEO vaak de duurdere optie, zelfs als het water dicht bij de woning ligt. Wij zien deze techniek in de praktijk dan ook vaak sneuvelen. 40% is in onze optiek veel te optimistisch. Maximaal 20% is onze inschatting en dat zou al een heel mooie bijdrage zijn.
Bron: CE Delft en Deltares
Thermische energie uit water halen is vaak duurder en vraagt meer leidingwerk dan bijvoorbeeld lucht-water warmtepompen.
Over TEA en TED staat heel weinig informatie in het rapport van CE Delft en Deltares en het potentieel daarvan is sowieso klein vergeleken met TEO. Maar alle beetjes helpen, dus als we energie uit afvalwater kunnen halen, dan is dat een mooie bijdrage.
CE Delft en Deltares beschrijven dat de warmtevraag tot 2050 afneemt door een verwachte autonome energiebesparing van 1% per jaar (van 499 PJ naar 349 PJ). Als de warmtevraag per buurt afneemt, wordt het economisch ook minder interessant. Het economisch potentieel van TEO, TEA en TED is volgens het rapport:
- TEO: 150 PJ;
- TEA: 56 PJ;
- TED: 4-6 PJ.
Foto: Branko de Lang
